Brigitte Calls Me Baby

Muzyka Brigitte Calls Me Baby to połączenie eleganckiej podróży w czasie z wnikliwą eksploracją naszych współczesnych neuroz. Zespół z Chicago w genialny sposób przekracza granice gatunków i epok, łącząc wystawną romantyczność popu z połowy XX wieku z frenetyczną energią i ostrą intensywnością indie rocka początku lat 2000. Opierając się na hipnotyzującym, melorecytującym wokalu Leavinsa, tworzą rzadkie połączenie wyrafinowania, stylu i bezwstydnej szczerości.

Potwierdzeniem ich wyjątkowego stylu jest debiutancka EP-ka This House Is Made Of Corners — pięć utworów nagranych z dziewięciokrotnym zdobywcą Grammy, producentem Dave’em Cobbem. Brigitte Calls Me Baby charakteryzuje się niepowtarzalną muzykalnością, ukształtowaną przez eklektyczne dzieciństwo Leavinsa. Pochodzący z miasteczka Port Arthur w południowo-wschodnim Teksasie, jako dziecko słuchał u dziadków płyt Roya Orbisona, rodzice puszczali mu nowofalowe zespoły pokroju The Cars, a przyjaciele zarazili go miłością do Radiohead i The Strokes. W wieku 13 lat zaczął grać na gitarze i pisać własne piosenki, szybko odkrywając swój charakterystyczny styl wokalny. „Na początku nie lubiłem swojego głosu i niewiele mogłem z tym zrobić, ale z czasem zacząłem go bardziej doceniać” — wspomina. „Moja skłonność do muzyki wzięła się z życia w małym miasteczku w Teksasie, gdzie nie było dokąd pójść ani co robić, i z potrzeby bycia zrozumianym bez konieczności mówienia.”

 

Po przeprowadzce do Chicago w 2016 roku, Leavins zanurzył się w lokalnej scenie muzycznej i szybko połączył siły z gitarzystami Jackiem Fluegelem i Trevorem Lynchem, basistą Devinem Wesselsem oraz perkusistą Jeremym Benshishem — wspólnie założyli Brigitte Calls Me Baby. W miarę rozwoju repertuaru Leavins został zaproszony do odtworzenia kilku utworów Elvisa Presleya do filmu Elvis Baza Luhrmanna z 2022 roku, co doprowadziło do spotkania z Cobbem. „Od razu złapaliśmy kontakt i zaczęliśmy rozmawiać o muzyce, którą kochamy, a gdy odezwał się do mnie ponownie, poprosił, żebym przesłał mu kilka moich utworów” — opowiada Leavins. Niedługo po wysłaniu demówek (Cobb ma na koncie produkcje takich klasyków jak Southeastern Jasona Isbella czy Metamodern Sounds in Country Music Sturgilla Simpsona), Brigitte Calls Me Baby pojechali do Nashville, by nagrać debiutancki materiał w legendarnej RCA Studio A.

 

Współprodukowana przez Cobba i zespół, nagrana w większości na żywo EP-ka This House Is Made Of Cornersrozpoczyna się utworem „The Future is Our Way Out” — bogatym, filmowym otwarciem, które idealnie wprowadza w emocjonalność tej płyty, pełną intensywności, ale i autentyczności. „Chcę być szczery, nawet jeśli to niewygodne i bez skrupułów pisać o rzeczach takich jak mój paniczny lęk przed śmiercią” — mówi Leavins. „‘The Future is Our Way Out’ opowiada o tym strachu, ale też o nadziei, że może istnieje coś poza śmiercią — jakieś wyjście z całego tego bałaganu i smutku, który nas dręczy za życia.” W utworze „Impossibly Average” pulsujące rytmy i lśniące gitary stanowią tło do, jak mówi Leavins, „piosenki o pewnym rodzaju samonienawiści, o próbie poradzenia sobie z czyimiś zbyt wygórowanymi oczekiwaniami.” Natomiast „Eddie My Love” to przepiękny, bolesny portret obsesji i rozpaczy. „‘Eddie My Love’ utorował drogę wszystkim kolejnym utworom” — mówi Leavins, który początkowo napisał ten kawałek jako balladę. „Od początku był bardzo odsłaniający i sprawił, że zrozumiałem, iż nie ma sensu udawać — trzeba być całkowicie szczerym w tym, co robimy.”

 

Po udanym, szeroko komentowanym występie na SXSW 2023 i podpisaniu kontraktu z ATO Records, zespół przygotowuje się do premiery debiutanckiego albumu długogrającego, zaplanowanego na 2024 rok. Brigitte Calls Me Baby nieustannie dąży do znalezienia równowagi między wyrafinowanym rzemiosłem muzycznym a całkowitym oddaniem emocjonalnej prawdzie. „W wielu utworach czuć pragnienie, by być postrzeganym jako ktoś, kto ma wszystko pod kontrolą, ale ja nie chcę tworzyć obrazu, który nie jest prawdziwy” — mówi Leavins. „Wiem, że gdy byłem młodszy, szukałem czegoś, z czym mógłbym się utożsamić i poczuć częścią czegoś — mam nadzieję, że nasza muzyka może to dać innym. Chcę tworzyć coś, co sprawi, że ludzie poczują się bardziej żywi — i co przetrwa długo po tym, jak nas już nie będzie.”

 

29.04.2025