Meet Me @ The Altar prezentują nowy muzyczny i kulturowy paradygmat pop punka. Pochodzące z Florydy trio - Edith Johnson [wokal], Téa Campbell [gitara] i Ada Juarez [perkusja] - pisze swego rodzaju hymny, do których można krzyczeć na festiwalu, podrygiwać głową w klubie lub słuchać ich w domowym zaciszu. Dziewczyny może i poznały się przez YouTube - w prawdziwie współczesnym stylu - ale zespół łączy klasyczna misja. Odwracając scenariusz muzyki rockowej i jej kultury, łączą elementy punka z czasów Warped Tour, popu z lat 2010 i easycore. Jednocześnie ich EP-ka z 2021 roku, Model Citizen [Fueled By Ramen] zawiera inny rodzaj przesłania, głośno i wyraźnie. 

“To me, Model Citizen is about acknowledging that you aren’t where you would like to be in life,” mówi Téa. “You’re experiencing those lows and highs that put everything into perspective and show you the steps you need to take. The idea of Model Citizen isn’t reality, because no one can be perfect. However, you can recognize the need to be better. If you’re on any kind of stage, you’re going to be a role model, whether you want to be or not. We’re honored to be in a position where people are listening, so we’re going to encourage them.”  

“You’re hearing this message directly from us,” dodaje Edith. “We’re writing everything. When you’re women of color in a band, it’s easy for everyone else to forget the most important thing…We’re not just brown women; we’re musicians.”  

Początkowo połączyła ich muzyka. Pochodząca z Orlando Téa połączyła siły z urodzoną w New Jersey Adą po tym, jak usłyszała cover "Holding On To You" Twenty One Pilots na YouTube. Skład wzmocnił się wraz z dołączeniem Edith z Atlanty. Floryda stała się de facto ich bazą domową, ponieważ cała trójka w pełni wykorzystywała każde spotkanie, ćwicząc godzinami i koncertując. Podtrzymując etos D.I.Y., Téa przejęła stery i zabookowała ich pierwszą trasę koncertową tak, że grupa wsiadła do furgonetki i ruszyła na koncerty wspierające EP-kę Changing States w 2018 roku. W 2020 roku pojawili się pierwsi muzyczni mistrzowie, tacy jak Halsey, Alex Gaskarth z All Time Low i Dan "Soupy" Campbell z The Wonder Years, a trio nieuchronnie podpisało umowę z Fueled By Ramen. 

Po singlach "Garden" i "Hit Like A Girl" nastąpiły liczne pochwały. The FADER ochrzcił ich “One of the most exciting young pop bands in the United States” podczas gdy Rolling Stone okrzyknął je “One of 2021’s most exciting new rock acts.” Vulture prognozował: “Meet Me @ The Altar make a convincing case that the future of pop-punk is Black, Latina, and female.” Tymczasem Nylon podsumował to zwięźle: “Meet Me @ The Altar is the future of pop-punk.” 

Zdobywając uznanie krytyków, niestrudzenie pisały i nagrywały muzykę, utrzymując imponujący standard perfekcjonizmu. 

“In March 2021, we had a whole EP written, and we scrapped it,” przyznaje Edith. “We wrote ‘Hit Like A Girl’, and something had changed. Before that, the music was a little more relaxed. ‘Hit Like A Girl’ was so energetic and hard-hitting. We wanted everything to feel cohesive and flow. The evolution had to make sense.”  

Na kilka dni przed wejściem do studia zespół napisał zupełnie nową EP-kę. Wraz z częstym współpracownikiem Roye Robleyem udali się do Indiany, zatrzymali się w " półmrocznym hotelu" i nagrali Model Citizen. Muzycznie, udało im się osiągnąć równowagę pomiędzy wpływami tak różnorodnymi jak Ke$ha, P!nk i Chunk! Nie, Captain Chunk! Wszystko było możliwe - od potężnych partii wokalnych po kontrabas. Grupa przedstawiła EP-kę utworem "Feel A Thing". Syntezatory w stylu gier wideo ustępują miejsca pulsującemu riffowi, gdy konfesyjne teksty Edith przechodzą w śpiewny refren przerywany harmonicznym brzmieniem. 

“When I wrote it, life felt really weird,” zdradza Téa. “There was a sense of numbness. It’s okay to not be positive all of the time, because life isn’t positive all of the time. Especially through COVID-19, it was hard to find a purpose when you’re isolated by yourself. You don’t know where you’re headed and feel a little lost. By acknowledging you’re searching for purpose, you get closer to happiness.”  

"Mapped Out" przeplata się między optymistyczną instrumentalizacją, liryczną introspekcją i wokalnymi ad-libami. Wygłaszając klarowne wezwanie, Edith przyznaje: “I’ve gotta keep searching,” podczas gdy jej głos zanurza się i znika w zniekształconym przesterze. "Brighter Days (Are Before Us)", napędzany dudniącym bitem i mocną gitarą, sygnalizuje słońce na horyzoncie z afirmacją. “It’s about feeling sad, but realizing there are better days ahead,” mówi Edit. 

Następnie jest ciężki riff "Never Gonna Change", który Téa opisuje jako “about accountability and admitting you’re the reason for your problems.” Punktem kulminacyjnym EP-ki jest grzmiący groove "Wake Up", w którym ostatni atak kończy się przypomnieniem “Stop freaking, freaking out” i mnóstwem śmiechu. 

“After taking accountability, you’re like, ‘Okay, what am I going to do about this?’,” wyjaśnia Téa. “So, you realize, ‘I’m not alright. I need to wake up. I need to do something. I don’t want to be like this’. It ties into the theme of Model Citizen and trying to become who you want to be in your head.”  

“When we grew up listening to this kind of music, nobody looked like us,” kończy Ada. “Since we didn’t have anyone to look up to, we knew we had to give the next generation of girls a band to look up to. We want to influence people. We want to be those role models. We want to lead the revolution of looking like us and making music. It’s weird it hasn’t happened sooner.”  

“It’s happening now,” dodaje Téa. 

22.05.2023